'Ik zei tegen mezelf: je moet het anders gaan doen'
Ze werd achttien in de iHub-studio in Den Haag. Haar volgende verjaardag? Die viert ze in haar eigen huis. Samen met haar trajectbegeleider Kyra van de Geer blikt Nadisha terug én vooruit.
In mei vorig jaar verhuisde Nadisha van een gesloten setting naar de iHub-studio. Die overgang was groot. Heel groot. Terug in haar ‘eigen’ stad had ze veel in te halen: feestjes, vrienden opzoeken, drugs gebruiken.
‘Ik woon sinds mijn twaalfde gesloten,’ vertelt Nadisha. ‘Ik ging altijd intern naar school. Ik wist gewoon niet meer hoe het moest: opstaan, naar buiten gaan, meedoen in de samenleving.’ Haar drugsgebruik was fors. Kyra: ‘Als Nadisha gebruikte, was ze letterlijk onbereikbaar. Ze vertrok. Wij hadden geen idee waarheen.’ Na gebruik was Nadisha dagenlang down en onaanspreekbaar.
Doelloze dagen
Nadisha keerde terug naar Den Haag zonder plan of structuur. Dat hielp niet mee aan haar nieuwe start. ‘Mijn dagen waren doelloos,’ zegt Nadisha. Het team moedigt haar aan kennis te gaan maken bij Life Academy en bij In-gang, een programma voor schoolverlaters van ROC Mondriaan. Nadisha gaat. ‘Ik moest toch iets doen.’ Het zijn twee beslissingen die haar leven veranderden. Net op tijd. Kyra: ‘Mijn team en ik maakten ons zorgen. We wisten: ze had het in zich. Maar die eerste stap zetten? Hoe kreeg ze dat voor elkaar?’
Marrakesh veranderde alles
Op Life Academy klikte het tussen Nadisha en haar begeleider Atief. Ze begon te sporten. Ieder bezoek aan de Academy, en iedere activiteit, leverde haar groene en oranje stickers op. Nadisha verzamelde er voldoende om mee te mogen op een reis naar Marrakesh. Een bijzondere reis met persoonlijke groei als doel.
‘Ik had nog nooit gevlogen. Nog nooit vakantie ergens gevierd. En dan zo’n reis…’ zegt Nadisha. ‘Ik besefte: ik moest dingen écht anders gaan doen.’ Nadisha ziet ineens haar toekomst voor zich. ‘Tot die tijd had ik geen doel. School en sport? Ja, het was leuk, maar waarvoor deed ik het eigenlijk?’
Stap voor stap vooruit
Na de reis haalde Nadisha haar MBO-1 diploma. Ze stroomde door naar niveau twee, een kappersopleiding. Kort daarna volgde een gesprek met Housing First. Nadisha voldeed aan de voorwaarden. Nu staat ze bovenaan de wachtlijst voor een eigen woning. ‘Ik heb weinig eisen. Een huis voor mij alleen, een badkamer, een keuken. In een rustige buurt. Nee, ik geef geen ‘fissa’ in mijn huis. Wel ga ik bloemen neerzetten.’ Soms vraagt Nadisha zich af of ze zich eenzaam gaat voelen, alleen in een huis, zonder huisgenoten. Maar, ze heeft een plan: ‘Ik neem een hond. Een Amerikaanse Staffordshire-bullteriër. En ik ga de opleiding tot ervaringsdeskundige doen. Bij Expex. Hier in Den Haag.’
En dát maakt Kyra enthousiast: ‘Als er een intakegesprek is met een jongere, wil ik Nadisha daar graag bij hebben! Ik kan wel uitleggen wat we doen, maar van Nadisha nemen ze het áán. Bij mij denken ze: ‘Ja ja, dat zal wel.’ Die ervaringsdeskundigheid helpt ook collega’s. ‘Hoe leerzaam en tof is het als Nadisha hen inwerkt? Noem mij één iemand die meer weet van jeugdzorgland én onze locatie? Niemand toch?’
Advies voor anderen
Op de vraag of ze een advies heeft voor jongeren haalt Nadisha haar schouders op. ‘Iedereen is anders. Je moet gewoon kijken wat iemand nodig heeft.’ Kyra knikt instemmend: ‘In onze studio ligt niets vast. Ieder traject is uniek. En je mag heel vaak vallen. En het weer opnieuw proberen.’ Kyra sluit af: ‘Wij zijn ontzettend trots. Wij bieden van alles aan, maar onze jongeren moeten het écht zelf doen. Nadisha heeft de begeleiding opgepakt. En dat is zó knap. Je had haar moeten zien toen ze binnenkwam: zo gesloten, zo ongrijpbaar. En nu? Ik zie een open, spontane en krachtige jonge vrouw. Echt hoor Nadisha, die toekomstige buren van jou, die boffen maar!’
In de serie ‘Tussenstation’ vertellen jongeren over hun toekomstplannen en hoe iHub helpt deze te verwezenlijken.