Je browser is verouderd en geeft deze website niet correct weer. Download een moderne browser en ervaar het internet beter, sneller en veiliger!

Eén iHub

Altra, Horizon en De Opvoedpoli veranderen van naam. Vanaf nu heten we iHub onderwijs & familiezorg. Lees meer over wat dat betekent. 

Een dag op pad met... Lotte

iHub familiezorg Den Helder biedt jeugdhulp, opvoedhulp en gespecialiseerde GGZ-zorg aan ouders en kinderen. Denk aan angst- en stemmingsstoornissen, gedragsproblemen, trauma en zorgen om veiligheid. Ouders (ongevraagd) adviseren, vingerwijzen of een opvoedstijl voorschrijven is voor de hand liggend, maar dit team doet het anders. Wij liepen een dagje mee met orthopedagoog en systeemtherapeut Lotte Planjé.

‘Wij zeggen tegen ouders: jouw ouderschap is een mix van genen, opvoeding en ervaringen. Daar verander je niets meer aan. Hoe je hier en nu handelt, daar is wel iets aan te doen.’ Deze visie, die Lotte ontschuldigen noemt, blijft ver weg van beschuldiging en biedt hoop. ‘Het geeft ouders inzicht in hun gedrag, een positiever zelfbeeld en begrip voor de eigen opvoeding. De deur naar gedragsverandering gaat open. Ik laat je vandaag graag drie voorbeelden zien.’

Ontschuldig ouders, dat is stap één

Lotte neemt ons mee naar een multidisciplinair overleg (MDO) met collega orthopedagoog Romy. Samen bespreken zij de casus van Thijs en zijn moeder. ‘Thijs verzuimt op school. Het huis is rommelig, het inkomen onzeker, maar bovenal is moeder wantrouwend naar hulpverlening.’ Tijdens het overleg tekenen Lotte en Romy een NIKA-interactiecirkel (zie uitleg onderaan het artikel). ‘Zie je hoe ambivalent moeder reageert op Thijs? Ze is onvoorspelbaar. Thijs weet niet wat hij kan verwachten. Als tegenreactie hangt hij de lolbroek uit, is hij brutaal en overvraagt hij moeder.’ Romy: ‘Moeder voorspelbaar gedrag aanleren, dat is het doel.’ Lotte: ‘Dan keert de rust terug.’

Eerst de praktische problemen oplossen, dan start moeder met therapie besluiten Romy en Lotte. Met de belofte dat Romy ruimte openhoudt in haar agenda nemen de collega’s afscheid. Lotte: ‘Zo. Tijd voor een drankje. Jij ook iets?’ Als Lotte terugkomt met koffie en water zegt ze: ‘Moeder is angstig. Wat gebeurt er als wij binnenstappen en zeggen: jij moet dit en dat? Dan gooit ze waarschijnlijk de deur dicht. Moeder moet haar strijd tegen hulpverlening opgeven. En wij? Wij moeten die strijd niet aangaan.’

Stap twee? Ontschuldig de kinderen

Het aantal complexe scheidingen neemt toe. Reden voor het team om acht jaar geleden te starten met de groepstherapie Kinderen uit de knel. Lotte: ‘Ouders die niet meer communiceren, samenwerken, of überhaupt met elkaar in één ruimte kunnen doorbrengen? Dat zien wij steeds vaker.’ Kinderen betrekken zo’n scheiding vaak op zichzelf. ‘Als ik niet geboren was hadden mij ouders nu niet zo’n ruzie’, zeggen ze bijvoorbeeld. Aan ons de taak ook de kinderen te ontschuldigen.’

In acht sessies leren de ouderparen opnieuw samenwerken. Een therapiegroep voor de kinderen loopt hier parallel aan. Lotte is begripvol én sturend naar ouders toe die in scheiding liggen. ‘Alle begrip heb ik voor boosheid en pijn tussen ouders, maar als het kind worstelt verwacht ik dat zij sores opzij zetten, zich inspannen, kortom, verantwoordelijkheid nemen voor hun kind.’ En dit lukt zegt Lotte: ‘Alle ouders willen het beste voor hun kind.’

Lotte Planjé

‘Als ik niet geboren was hadden mijn ouders nu niet zo’n ruzie’. Aan ons de taak ook de kinderen te ontschuldigen.’

Stap drie is nieuw gedrag aanleren

Tot slot neemt Lotte ons mee op huisbezoek. Lotte: ‘We gaan naar Andreea. Een alleenstaande moeder met twee zoons.’ Het beëindigen van een gewelddadige relatie en grenzen stellen aan haar jongens zijn enkele van haar doelen.’ Bij binnenkomst verzucht moeder: ‘het is de laatste week van de zomervakantie. Darius verveelt zich.’

Tijdens het gesprek zeurt, duwt en schopt Darius zijn moeder. Moeder blijft rustig. Haar reactie is speels. Na een kwartier grijpt Lotte in: ‘Andreea. Gebruik je mama-stem om hem terecht te wijzen.’ Andreea knielt, pakt Darius bij de hand, kijkt hem aan en zegt: ‘Dit gedrag accepteer ik niet. Ik wil dat je hiermee ophoudt.’ Darius loopt de tuin in, schopt tegen een autootje en gaat op de trampoline liggen. Na vijf minuten loopt hij naar binnen, pakt een raceauto en zegt: ‘ik ga buiten spelen.’

De sponning trilt als Darius de voordeur dichtslaat. Lotte geeft Andreea een high five. ‘Goed gedaan mama! Weet je? Hij gebruikt jou als boksbal. Hij onderzoekt: is mijn mama betrouwbaar? Blijft ze overeind? Kan ik haar omgooien? Het is zwaar, maar je zit in een positief proces.’‘

Pffff!’ verzucht Lotte als ze in de auto stapt. ‘Ik heb zó met deze moeder te doen. Echt. Ze werkt keihard aan haar standvastigheid. Weet je, ouders met slechte intenties kom ik bijna nooit tegen. Machteloosheid, dat wel. Aan ons de taak vaders en moeders tools aan te leren die hun ouderschap versterken. Een krachtige papa en mama? Blije kinderen.’

Wat is NIKA?
NIKA staat voor Nederlandse Interventie Kortdurend op Atypisch opvoedgedrag. Een therapievorm waarbij met een interview, vragenlijst en video de patronen tussen ouder en kind worden blootgelegd. Niet iedere ouder is zich van negatieve patronen bewust of weet deze te doorbreken. NIKA leert ouders een prettige en helpende manier op het kind reageren. ‘Stoppen met wat niet werkt en versterken wat helpt’ is het motto van deze cognitieve gedragstherapie.

In de serie 'Een dag op pad met...' volgen we onze medewerkers tijdens een normale werkdag. Wat maken zij zoal mee? Wat drijft en motiveert hen? En hoe houden ze het vol als het even tegenzit of lastig is?