Je browser is verouderd en geeft deze website niet correct weer. Download een moderne browser en ervaar het internet beter, sneller en veiliger!

Eén iHub

Altra, Horizon en De Opvoedpoli veranderen van naam. Vanaf nu heten we iHub onderwijs & familiezorg. Lees meer over wat dat betekent. 

Een vrouw die een hond uitlaat in het bos.

Een dag op pad met... Anouk

Een warm thuis waar een pleegkind het fijn heeft. Goed contact tussen pleegouders en ouders. En hulpverleners die samenwerken. Daar streeft pleegzorgbegeleider Anouk Blakenburg naar. ‘Is wat we doen goed voor het kind? Daar moeten we, in de wirwar van belangen, aan blijven denken’.

10.00 huisbezoek

We sluiten aan bij Anouks eerste huisbezoek. Terwijl Ellen, sinds twee jaar pleegmoeder van haar zestienjarige nichtje Kyra*, koffie inschenkt, legt Anouk uit dat ze vanochtend thuis heeft gewerkt. ‘Ik heb al heel wat mailtjes beantwoord en mensen gebeld.’ De afspraak met Ellen vandaag is een check-up. Gaat het, na een korte crisis vorig jaar, nog steeds goed? ‘Stukken beter’ zegt Ellen. Ze glimlacht. Anouk legt uit: ‘Kyra testte flink uit. Stappen tot diep in de nacht, drinken, brutaal zijn.’ Het gezin, dat ook nog twee jonge kinderen telt, begon onder ruzies en discussies te lijden. Een breakdown (afgebroken pleegzorgplaatsing, red.) leek nabij.

Anouk ging in gesprek met Kyra. Daarna bezochten ze samen haar therapeut. ‘Ik vond het belangrijk dat Kyra haar ervaringen kon delen.’ Tot slot volgde een gesprek tussen pleegouders, Kyra en Anouk. Duidelijke afspraken, over tijdstip van thuiskomen, drinken en school, werden gemaakt. Kyra draaide bij. Anouk zegt: ‘Gelukkig op tijd’. Anouk benadrukt dat de situatie niet eenvoudig was. ‘Kyra zei eerlijk dat haar vertrouwen in de hulpverlening moest groeien.’ Tijdens de eerste paar huisbezoeken bleef Kyra daarom op haar kamer. ‘Ze was welkom om bij mij en Ellen aan te schuiven. Na een paar afspraken deed ze dat.’

Anouk en haar hond Bona
Foto: Daniella van Bergen

Na een goed gesprek nemen we afscheid van Ellen. Een nieuwe afspraak is voor nu niet nodig. Ellen neemt contact op met Anouk als het nodig is. ‘Mijn ervaring met Ellen is dat ze dit ook echt doet. Helaas wachten pleegouders soms te lang. Dan lopen spanningen zo hoog op dat het kind acuut weg moet. Nare situaties zijn dat’, zegt Anouk. ‘Door tijdsdruk en wachtlijsten komt het kind vervolgens meestal niet op een passende plek. Het contact tussen de pleegouders en het kind is achteraf amper nog te herstellen.’ Anouk benadrukt: ‘Pleegouders, trek aan de bel. Denk niet: het gaat over een paar weken vast weer goed.’

‘Kleine stapjes, zoals een jongere die na maanden opeens bij een gesprek aanschuift, daar geniet ik van.’

11.45 Lunch

Op weg naar het volgende huisbezoek is er tijd om te lunchen in een café om de hoek. ‘Ik ben blij. Echt blij dat het tussen Ellen en Kyra goed gaat,’ verzucht Anouk als ze gaat zitten. ‘Weet je, jongeren beseffen zich vaak niet hoe goed ze het hebben. Ze vinden de regels thuis belachelijk en streng. Als het op een breakdown aankomt en zo’n jongere naar een groep moet, dan hebben ze spijt. Terug naar het pleeggezin lukt vrijwel nooit meer. Dat is echt verdrietig.’ Anouk bestudeert de menukaart en kiest een uitsmijter. Vandaag geen lunch achter het stuur.

‘Werken in de jeugdzorg is zwaar,’ gaat Anouk verder. ‘Je probeert met ieders belang – kind, ouders, pleegouders, jeugdbeschermer en hulpverleners – rekening te houden. Als je één visie deelt, dan gaat die samenwerking vanzelf. Lukt dat niet, dan ontstaat er strijd.’ Anouk roemt haar collega’s op wie ze terugvalt. ‘Iedere twee weken zien we elkaar tijdens de casuïstiekbespreking. En de gedragswetenschapper is altijd bereikbaar.’ Anouk noemt haar collega’s warm en oprecht. Geroddel hoort ze vrijwel nooit. Gevraagd naar haar uitlaatklep laat Anouk trots een foto van Bona, haar Old English Bulldog, zien. ‘Wandelen met hem doet mij goed.’

Anouk en Bona
Foto: Daniella van Bergen

‘Behalve een groot hart voor de kinderen en jongeren, zijn geduld, een luisterend oor, en accepteren dat jouw adviezen soms blijven liggen, belangrijke eigenschappen voor een pleegzorgbegeleider. En zelfstandig werken en veel onderweg zijn, daar moet je tegen kunnen.’ Na een goed verlopen bezoek tussen kind en ouders, een compliment, of een slecht-nieuwsgesprek voeren en tóch in contact blijven, gaat Anouk blij naar huis. ‘Kleine stapjes, zoals een jongere die na maanden opeens wél bij een gesprek aan de keukentafel gaat zitten, daar geniet ik van.’

12.15 naar kantoor

De uitsmijter is op. Het aansluitende huisbezoek is afgezegd. Anouk gaat naar kantoor. Daar wachten mailtjes, telefoontjes en een paar nog-af-te-ronden pleegzorgplannen. ‘Vervelen is er niet bij in deze functie. Er is altijd genoeg te doen!’

*De naam Kyra is gefingeerd.

Wanneer een kind (tijdelijk) niet thuis kan wonen, kan iHub hulp bieden. Met ons grote netwerk van pleeggezinnen en gezinshuizen in de provincie Zuid-Holland bieden we kinderen die dat nodig hebben een warm en veilig thuis.

Zelf pleegouder worden?

In de serie 'Een dag op pad met...' volgen we onze medewerkers tijdens een normale werkdag. Wat maken zij zoal mee? Wat drijft en motiveert hen? En hoe houden ze het vol als het even tegenzit of lastig is?

Meer weten over pleegzorg bij iHub?